korkumu soydum. mutluluğumu kenara koydum. arındım küçük iblisimden. umut denen şeyi de çıkardım. karnım tok. sevişmek istemiyorum. öfkemi de özenle çıkarıp katladım kenara. özlemimi rüyalarda giderdim. beklentiler çıkıp kaybolalı zaten olmuş. egom cebimde.
anadan üryan.. hiçbirşey yok üstümde. bir tel toka bile. gölge düşürmesin hiçbir sunilik insanoğlu güzelliğine. beyaz ve lekesiz olsun bu vücut. kar tazeliğinde. En saf haline dönelim dünyanın. Annesinin rahminden yeni damlamış küçük varlıklar gibi...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder